罪犯
zuì fàn
|
criminal
|
冒犯
mào fàn
|
to offend
|
侵犯
qīn fàn
|
to infringe on;
to encroach on;
to violate;
to assault
|
触犯
chù fàn
|
to violate;
to offend
|
犯罪
fàn zuì
|
to commit a crime;
crime;
offense
|
犯人
fàn rén
|
convict;
prisoner;
criminal
|
嫌犯
xián fàn
|
criminal suspect
|
嫌疑犯
xián yí fàn
|
a suspect
|
杀人犯
shā rén fàn
|
murderer;
homicide
|
疑犯
yí fàn
|
a suspect
|
囚犯
qiú fàn
|
prisoner;
convict
|
犯规
fàn guī
|
to break the rules;
an illegality;
a foul
|
犯法
fàn fǎ
|
to break the law
|
逃犯
táo fàn
|
escaped criminal;
fugitive from the law (criminal suspect on the run)
|
强奸犯
qiáng jiān fàn
|
rapist
|
纵火犯
zòng huǒ fàn
|
arsonist
|
犯案
fàn àn
|
to commit a crime or offence
|
通缉犯
tōng jī fàn
|
wanted criminal;
fugitive (from the law)
|
从犯
cóng fàn
|
accessory to a crime;
accomplice
|
共犯
gòng fàn
|
accomplice
|
要犯
yào fàn
|
major criminal
|
战犯
zhàn fàn
|
war criminal
|
惯犯
guàn fàn
|
recidivist;
habitual criminal
|
政治犯
zhèng zhì fàn
|
political prisoner
|
少年犯
shào nián fàn
|
young criminal;
juvenile delinquent
|